نسل اول حقوقدانان ایرانی؛ نسلی پرتلاش در قانونگذاری

شاید غیر متخصصان (غیر حقوقدانان) از اهمیت قوانینی که در دهه های اول و دوم تدوین و تصویب شد، اطلاع چندانی نداشته باشند، قوانینی چون:

قانون مدنی (۱۳۰۷)، قانون ثبت احوال (۱۳۰۷)، قانون ثبت اسناد (۱۳۱۰)، قانون تجارت (۱۳۱۱)، قانون مجازات عمومی (۱۳۰۴)، قانون رشد متعاملین (۱۳۱۳)، قانون اعسار (۱۳۱۳)، قانون آیین دادرسی مدنی (۱۳۱۸)، قانون آیین دادرسی کیفری و…، ولی اهمیت چنین قوانینی از دید حقوقدانان و دیگر صاحب نظران فرهنگی و اجتماعی  مخفی نیست.

اما به جرأت می توان گفت اهمیت این قوانین فرهنگ ساز، اگر از ساخت راه آهن و جاده در همان سالها بیشتر نباشد، کمتر نیز نبوده است و این مهم به دست حقوقدانانی متخصص، متعهد و پرتلاش فراهم شده است.

اگر کار قیصر را به قیصر واگذارند، از آشفتگی در قانونگذاری کمی کاسته می شود.